Wanneer iemand slachtoffer of getuige was van een onverwachte en schokkende gebeurtenis – zoals een aanranding, een gewapende overval of een ernstig verkeersongeval – is dat een traumatiserende ervaring, waardoor de betrokkene wordt geconfronteerd met de eigen kwetsbaarheid en dood, met de angst om te sterven of zwaargewond te raken.
Een dergelijke traumatiserende gebeurtenis kan een sterke angst, een gevoel van onmacht en soms zelfs een intens gevoel van afschuw veroorzaken. Vaak voelt iemand zich achteraf ook schuldig, bijvoorbeeld over wat hij of zij heeft gezegd, gedaan ... of had moeten zeggen of doen.
Na zo’n ervaring zal de betrokkene de gebeurtenis in gedachten ook steeds weer opnieuw beleven. Hij of zij kan het niet loslaten, denkt er voortdurend aan, slaapt slecht, kan zich niet meer concentreren op het werk, heeft geen aandacht meer voor de anderen, beleeft geen plezier meer ... Soms is een bepaald woord, een geluid of een geur al genoeg om alles weer opnieuw te beleven en te worden overvallen door angst en verdriet.
Mensen die een traumatiserende gebeurtenis hebben meegemaakt, vertonen doorgaans een aantal typische symptomen: de gebeurtenis telkens opnieuw beleven, alles vermijden wat hen aan de gebeurtenis zou kunnen herinneren, hyperactiviteit, angst ... De verschijnselen kunnen een tot drie maanden duren en worden normaal in de loop van die periode stilaan minder sterk. Als ze na zes maanden nog niet zijn verdwenen, spreken we van chronische symptomen en is het raadzaam een beroep te doen op deskundige hulp, bijvoorbeeld van een arts of een psycholoog.
Een dergelijke ervaring heeft een verregaande invloed op iemand en kan zijn of haar visie op het leven ingrijpend veranderen. Toch is het van groot belang die ervaring te “accepteren” en een plaats te geven: hij of zij zal het nooit vergeten, maar moet er wel mee leren leven ...
Wat kunt u doen als u zo’n traumatiserende gebeurtenis heeft meegemaakt ?
• Doe tijdig een beroep op deskundige hulpverlening
Een deskundige hulpverlener kan u helpen om beter te begrijpen wat er met u gebeurt en kan u begeleiden bij uw angsten en onzekerheden.
• Zonder u niet af
Omring u met vrienden en/of familieleden die u vertrouwt; zij kunnen u steunen en u een luisterend oor bieden.
• Probeer het niet weg te duwen, maar praat erover
Het is belangrijk om te accepteren dat u de gebeurtenis af en toe opnieuw “beleeft”, ook al is dat moeilijk en pijnlijk. Door erover te praten, zullen die pijnlijke ervaringen en gevoelens langzaam maar zeker slijten.
• Accepteer deze moeilijke periode in uw leven
U bent helemaal ondersteboven door de gebeurtenis, maar de beste manier om er weer bovenop te komen, is de gebeurtenis te accepteren en een plaats te geven in uw leven.
• Probeer de draad van het dagelijks leven weer op te nemen
Probeer – zodra dat mogelijk is – uw normale sociale en professionele activiteiten weer op te pakken; ze geven structuur en zin aan uw dagen.
• Vermijd alcohol, drugs en zelfmedicatie
Drugs zullen uw symptomen alleen maar verergeren. Beweeg zoveel mogelijk en raadpleeg een arts voor elke vorm van medicatie.
Een dergelijke traumatiserende gebeurtenis kan een sterke angst, een gevoel van onmacht en soms zelfs een intens gevoel van afschuw veroorzaken. Vaak voelt iemand zich achteraf ook schuldig, bijvoorbeeld over wat hij of zij heeft gezegd, gedaan ... of had moeten zeggen of doen.
Na zo’n ervaring zal de betrokkene de gebeurtenis in gedachten ook steeds weer opnieuw beleven. Hij of zij kan het niet loslaten, denkt er voortdurend aan, slaapt slecht, kan zich niet meer concentreren op het werk, heeft geen aandacht meer voor de anderen, beleeft geen plezier meer ... Soms is een bepaald woord, een geluid of een geur al genoeg om alles weer opnieuw te beleven en te worden overvallen door angst en verdriet.
Mensen die een traumatiserende gebeurtenis hebben meegemaakt, vertonen doorgaans een aantal typische symptomen: de gebeurtenis telkens opnieuw beleven, alles vermijden wat hen aan de gebeurtenis zou kunnen herinneren, hyperactiviteit, angst ... De verschijnselen kunnen een tot drie maanden duren en worden normaal in de loop van die periode stilaan minder sterk. Als ze na zes maanden nog niet zijn verdwenen, spreken we van chronische symptomen en is het raadzaam een beroep te doen op deskundige hulp, bijvoorbeeld van een arts of een psycholoog.
Een dergelijke ervaring heeft een verregaande invloed op iemand en kan zijn of haar visie op het leven ingrijpend veranderen. Toch is het van groot belang die ervaring te “accepteren” en een plaats te geven: hij of zij zal het nooit vergeten, maar moet er wel mee leren leven ...
Wat kunt u doen als u zo’n traumatiserende gebeurtenis heeft meegemaakt ?
• Doe tijdig een beroep op deskundige hulpverlening
Een deskundige hulpverlener kan u helpen om beter te begrijpen wat er met u gebeurt en kan u begeleiden bij uw angsten en onzekerheden.
• Zonder u niet af
Omring u met vrienden en/of familieleden die u vertrouwt; zij kunnen u steunen en u een luisterend oor bieden.
• Probeer het niet weg te duwen, maar praat erover
Het is belangrijk om te accepteren dat u de gebeurtenis af en toe opnieuw “beleeft”, ook al is dat moeilijk en pijnlijk. Door erover te praten, zullen die pijnlijke ervaringen en gevoelens langzaam maar zeker slijten.
• Accepteer deze moeilijke periode in uw leven
U bent helemaal ondersteboven door de gebeurtenis, maar de beste manier om er weer bovenop te komen, is de gebeurtenis te accepteren en een plaats te geven in uw leven.
• Probeer de draad van het dagelijks leven weer op te nemen
Probeer – zodra dat mogelijk is – uw normale sociale en professionele activiteiten weer op te pakken; ze geven structuur en zin aan uw dagen.
• Vermijd alcohol, drugs en zelfmedicatie
Drugs zullen uw symptomen alleen maar verergeren. Beweeg zoveel mogelijk en raadpleeg een arts voor elke vorm van medicatie.
