Hierbij stellen wij nu enkele preventieve maatregelen voor die kinderen in acht zouden moeten nemen om gevaarlijke situaties te vermijden. Deze moeten wel aan de leeftijd aangepast worden.
In het algemeen moet het kind overtuigd worden om:
In een park, in een winkel, aan het strand enzovoort in het zicht te blijven van de ouders.
Altijd de toestemming te vragen aan een verantwoordelijke volwassene om weg te gaan, om het huis te verlaten, naar een publiek toilet te gaan enzovoort.
Nooit alleen te spelen buiten de veilige plaatsen zoals de school, thuis ...
Voor zover mogelijks nooit ergens naartoe te gaan zonder begeleiding van een volwassene of een vriend.
Het door zijn opvoeders uitgestippelde traject te respecteren wanneer hij naar school, naar vrienden, naar de sportclub enzovoort gaat. Hij zou ook de grote en verlichte straten moeten nemen en kortere wegen langs verlaten en sombere straten vermijden.
Niet in verlaten steegjes of onbewoonde zones te wandelen.
Nooit op avontuur te gaan op een geïsoleerde plek of in een verlaten gebouw.
Wat onbekende personen betreft, moet men aan het kind de raad geven om:
Nooit spulletjes, geld of geschenkjes te aanvaarden van een onbekende en zich ook niet te laten verleiden door valse beloftes.
Wanneer een onbekende hem benadert om de weg of iets anders te vragen, te weigeren om te praten. Zeg hem het volgende antwoord te geven: "Ik weet het niet, vraag het aan een volwassene", een lichaamsafstand van minstens drie heel grote passen te houden en te blijven doorstappen. Het kind zou zich bijvoorbeeld moeten richten tot een groep mensen of een vertrouwenspersoon, zoals een politieman, een bewaker, een kassierster of eventueel een moeder met kinderen. Het kind kan ook een winkel binnenstappen, een restaurant, een administratief centrum, een sportclub enzovoort.
De onbekende onder geen enkel beding te volgen, zelfs niet als hij beweert te zijn gestuurd door de ouders, tenzij hij de geheime veiligheidscode kent die werd afgesproken met de opvoeders.
Als een chauffeur hem iets vraagt, nooit de auto te naderen zelfs als deze persoon hem snoepjes aanbiedt, hem uitnodigt om met een hondje te spelen, hem een verrassing of geschenkjes belooft. Het kind moet dus nooit instappen, en zich richten tot een vertrouwenspersoon of naar een veilige plek gaan.
Nooit bij een vreemde binnengaan, zelfs niet op uitnodiging.
Wanneer de opvoeders er niet zijn, de huisdeuren en ramen te sluiten, geen enkele bezoeker binnen te laten zelfs als deze beweert een officiële functie te hebben of gestuurd te zijn door de ouders. Het kind moet in zo’n geval eerst naar een verantwoordelijke volwassene bellen en deze op de hoogte brengen van de situatie.
Nooit aan een onbekende te laten weten dat het kind alleen thuis is.
In een park, in een winkel, aan het strand enzovoort in het zicht te blijven van de ouders.
Altijd de toestemming te vragen aan een verantwoordelijke volwassene om weg te gaan, om het huis te verlaten, naar een publiek toilet te gaan enzovoort.
Nooit alleen te spelen buiten de veilige plaatsen zoals de school, thuis ...
Voor zover mogelijks nooit ergens naartoe te gaan zonder begeleiding van een volwassene of een vriend.
Het door zijn opvoeders uitgestippelde traject te respecteren wanneer hij naar school, naar vrienden, naar de sportclub enzovoort gaat. Hij zou ook de grote en verlichte straten moeten nemen en kortere wegen langs verlaten en sombere straten vermijden.
Niet in verlaten steegjes of onbewoonde zones te wandelen.
Nooit op avontuur te gaan op een geïsoleerde plek of in een verlaten gebouw.
Wat onbekende personen betreft, moet men aan het kind de raad geven om:
Nooit spulletjes, geld of geschenkjes te aanvaarden van een onbekende en zich ook niet te laten verleiden door valse beloftes.
Wanneer een onbekende hem benadert om de weg of iets anders te vragen, te weigeren om te praten. Zeg hem het volgende antwoord te geven: "Ik weet het niet, vraag het aan een volwassene", een lichaamsafstand van minstens drie heel grote passen te houden en te blijven doorstappen. Het kind zou zich bijvoorbeeld moeten richten tot een groep mensen of een vertrouwenspersoon, zoals een politieman, een bewaker, een kassierster of eventueel een moeder met kinderen. Het kind kan ook een winkel binnenstappen, een restaurant, een administratief centrum, een sportclub enzovoort.
De onbekende onder geen enkel beding te volgen, zelfs niet als hij beweert te zijn gestuurd door de ouders, tenzij hij de geheime veiligheidscode kent die werd afgesproken met de opvoeders.
Als een chauffeur hem iets vraagt, nooit de auto te naderen zelfs als deze persoon hem snoepjes aanbiedt, hem uitnodigt om met een hondje te spelen, hem een verrassing of geschenkjes belooft. Het kind moet dus nooit instappen, en zich richten tot een vertrouwenspersoon of naar een veilige plek gaan.
Nooit bij een vreemde binnengaan, zelfs niet op uitnodiging.
Wanneer de opvoeders er niet zijn, de huisdeuren en ramen te sluiten, geen enkele bezoeker binnen te laten zelfs als deze beweert een officiële functie te hebben of gestuurd te zijn door de ouders. Het kind moet in zo’n geval eerst naar een verantwoordelijke volwassene bellen en deze op de hoogte brengen van de situatie.
Nooit aan een onbekende te laten weten dat het kind alleen thuis is.
