Pesten is een sluipend proces dat door het slachtoffer en zijn omgeving pas na enige tijd wordt ontdekt. Het kan gaan om subtiel en indirect kleineren, zoals negeren, roddelen of uitsluiten tot rechtstreekse agressie zoals verbale of fysieke bedreigingen, vernedering, beschadiging of diefstal van schoolgerief, en dit herhaaldelijk, zij het niet noodzakelijk dagelijks.
Het komt erop neer dat dit soort gedrag het leven ondraaglijk kan maken en de gevolgen ervan tot heel lang nadien kunnen nawerken, met een laag zelfbeeld of depressie als gevolg.
Pesten is een groepsfenomeen : een kind gedraagt zich agressief, enkele anderen doen mee, nog anderen doen niets. De volwassenen negeren bewust of onbewust dit gedrag door het af te doen als “iets dat nu eenmaal gebeurt als je een hoop kinderen bij elkaar zet”.
Het komt erop neer dat dit soort gedrag het leven ondraaglijk kan maken en de gevolgen ervan tot heel lang nadien kunnen nawerken, met een laag zelfbeeld of depressie als gevolg.
Pesten is een groepsfenomeen : een kind gedraagt zich agressief, enkele anderen doen mee, nog anderen doen niets. De volwassenen negeren bewust of onbewust dit gedrag door het af te doen als “iets dat nu eenmaal gebeurt als je een hoop kinderen bij elkaar zet”.
Hoe reageren ?
• Moedig je kind aan om over zijn ervaringen, ook de slechte, te praten en zijn emoties te uiten.
• Praat met de leerkrachten en blijf objectief. Probeer samen een strategie uit te dokteren.
• Als je er alleen niet uitgeraakt, contacteer dan een specialist.
Hoe maak je het nog erger ?
• Door de schuld bij je kind te zoeken, door te zeggen : “Als je dat had gedaan....”
• Door de schuld bij je kind te zoeken, door te zeggen : “Als je dat had gedaan....”
• De confrontatie met de ouders van het pestende kind zoeken, zeker als je deze niet goed kent.
• Zelf het pestende kind aanpakken. Het geeft enkel de indruk dat je kind zijn eigen boontjes niet kan doppen.
• Je kind al van bij het eerste gesprek met de leerkrachten meenemen.
Meer info op www.kieskleurtegenpesten.be