Afval verbranden in de tuin, hoe zit dat nu?

Voor het verbranden van afval moet in de regel een milieuvergunning aangevraagd worden (Vlarem I). Er is echter een uitzondering op deze regel (Art. 4.4.1.1. Vlarem II):
De vernietiging door verbranding in open lucht van afval is verboden, tenzij het gaat om plantaardig afval afkomstig van:

1. het onderhoud van tuinen.
2. de ontbossing of ontginning van terreinen.
3. eigen bedrijfslandbouwkundige werkzaamheden.

OPGELET, hieraan zijn o.a. deze richtlijnen verbonden (Bepalingen Veld-en boswetboek):

• De plantaardige afvalstoffen van tuinen mogen enkel verbrand worden op meer dan 100 meter afstand van bebouwing, boomgaarden, bossen, hagen,... Dit betekent in praktijk vaak dat in de meeste woonzones afval verbranden helemaal niet is toegelaten.
• Het is bovendien verboden om het afval te transporteren naar een plaats (bijvoorbeeld veld) waar men de afstandsregels wél kan respecteren.

Meer informatie omtrent deze complexe wetgeving kan je terugvinden op de site van OVAM.

Wat riskeer je?

De politie krijgt regelmatig klachten van omwonenden over (tuin)afval dat verbrand wordt. Als de richtlijnen gevolgd worden (zoals beschreven hierboven), is er niets aan de hand. Worden de regels wel geschonden, dan riskeert de overtreder een boete van 50 euro (bij herhaling 120 euro).

Er zijn verschillende reglementeringen die het stoken en verbranden van afval regelen: het afvalstoffendecreet, het milieuvergunningsdecreet, Vlarem I en II, het strafwetboek, het veldwetboek,...